speelgoedbom

Overal moet wat in, elk gaatje, hoekje, mandje, alles eigenlijk moet er aan geloven. Ook het t shirt en de broekspijpen van mijn lief. Mijn prinses heeft besloten dat het tijd is om alles wat ze tegenkomt te verstoppen. Bij voorkeur alle kleine blokjes. Zo komt het voor dat ik ineens op mijn werk sta en blokjes in een vakje in mijn tas vind. Zo is dus ook niet alles meer compleet. Tenminste, het is er wel maar we hebben het nog niet allemaal terug gevonden. Nog niet. En we moeten opletten want zo hier en daar verdwijnt er ook wat in de prullenbak. Als ze even de kans krijgt is haar nieuwste hobby klepperen met de klep van de prullenbak en daar de blokjes verstoppen. Zo slinkt onze berg speelgoed gestaag. Al zie je dat niet.

Gelukkig, (of helaas, het is maar hoe je het bekijkt) groeit aan de andere kant de speelberg ook. Overal vandaan wordt ons speelgoed aangeboden. Hadden we laatst een hele tas vol meegenomen van de neefjes waarop ze nog lang niet is uitgespeeld, stond gisteren een buurvrouw voor de deur. En speelgoed weigeren doen we dan ook weer niet. Wij zijn wel een beetje van de tweedehands. Zonde toch, om al dat niet meer gebruikte speelgoed na 1 kind direct op de vuilnishoop te storten. Geef maar hier, onze prinses ziet toch niet dat het speelgoed door een ander kindje is afgekeurd. Zij vindt het prachtig allemaal. Voor nu zelfs ook nog wel leerzaam, of zien alleen wij dat.

Ons huis groeit nu wel een beetje dicht. Als we de prinses haar gang laten gaan kunnen wij nergens meer lopen. Ze heeft haar eigen hoekje maar gebruikt meer dan dat. Het liefste verplaatst ze het speelgoed door de hele kamer. Met een spanningsboog van nog geen 20 seconden gaat het snel, veel te snel. En mama ruimt wel weer op. Of niet als ze even geen zin heeft.