1 jaar

Gek, alweer één jaar oud is mijn prinses. Vandaag op de dag af. Vannacht eigenlijk rond een uur of 3 verjaarde mijn kleine meid. Eén jaar alweer. Nu niet alleen maar voor haar doen geen baby meer maar officieel nu ook niet meer. Officieel nu een peuter. Of dreumes, zo lees ik ook nog wel eens in alle post die wij nog steeds met grote regelmaat ontvangen. Aangezien ik me als een echte Nederlander voor elke zwangerdoos had aangemeld blijft de reclame me tot op de dag van vandaag achtervolgen. Al weken word ik gefeliciteerd met mijn kleine meid. Door onbekenden dat wel. Ze is nu één, een ander tijdperk is ingegaan. Als ik de reclame mag geloven dan. Ze mag nu over van babymelk pak nummer 3 naar peutergroeimelk pak nummer 4. Ze mag ineens andere papjes, fruitrepen en peuterkoekjes. Ze zou als ik de blaadjes moet geloven veel meer eten als ze de overheerlijke potjes van welk merk dan ook niet eens zou proberen. Voor alles een mooie kortingsbon erbij. Deze verdwijnen in de regel bij ons direct in de papierbak, want zo Nederlands dat we alles aanschaffen waar korting op zit zijn we dan ook weer niet.

Tot op de dag van vandaag heeft mijn kleine meid nog nooit een potje gehad. Laat ik me af en toe verleiden bij de schappen in de supermarkt, besef ik me altijd op het laatste moment dat ze gewoon kan eten wat wij ook eten, dat is altijd goed gegaan. Letten we er in het begin, nog echt een baby maar wel ouder dan zes maanden natuurlijk, nog goed op dat ze geen eten binnen kreeg wat krampjes veroorzaakten, stapten we daar snel van af toen onze meid nooit ergens last van bleek te hebben. En wat ze niet verteerden, kwam er gewoon weer uit, zo simpel was dat, en nog steeds eigenlijk.

Wat ze ook niet kent zijn die mega aantrekkelijke peuterkoekjes. Heerlijk zien ze er uit, in vrolijk schreeuwende papiertjes zijn ze verpakt. Heel gezond en verantwoord doet de reclame je geloven. Toch zijn wij er trots op dat we het hebben volgehouden het eerste jaar de kleine meid niet te laten snoepen. Tenminste, ze krijgt natuurlijk wel eens wat, maar snoepen houdt voor haar in een soepstengel, een doosje rozijntjes, een eierkoek  of een rijstwafel. Als ze dat ziet gaan haar armpjes, raar maar waar, de lucht in, ontsnapt er een enthousiast kreetje en komt ze met de grootste haast aansnellen. Zo krijgt ze uiteraard ook met grote regelmaat een bakje vers gesneden fruit. Maar liever plukt ze zelf de druiven uit de struiken of jat ze stiekem een stuk appel van mama.  

Ze doet het er goed op, is altijd vrolijk en ontwikkeld zich (net iets te) snel. Laat maar achterwegen dus, al die mooie reclame. Wij vieren van het weekend de eerste verjaardag met taart voor de volwassenen en een eierkoek met een kaarsje voor onze kleine prinses. Misschien beleggen we deze voor de gelegenheid eens een keer met wat boter en versieren we hem met rozijntjes.

Maar wat ze echt leuk vind, waar het voor haar natuurlijk allemaal om draait, zijn alle lieve mensen die speciaal voor haar langs komen, haar alle aandacht van de wereld geven, de vrolijk gekleurde kadotjes, de slingers en de verdwaalde ballon.