Emotioneel was ik al snel, gevoelig misschien meer. Maar helemaal emotioneel na de geboorte van mijn kleine meid en nog weer net een stukje emotioneler nu ik strak sta van de hormonen en een beetje vermoeid. Klein beetje maar. Ik betrap me er regelmatig op dat ik ’s avonds geheel volgens mijn eigen routine mijn kleine meisje nog even ga bekijken terwijl ze ligt te slapen zodat ik rustig de nacht kan beginnen en het dan nog maar net droog hou. Ik slik regelmatig een paar keer om niet te gaan huilen want stel je niet zo aan, maar wat is ze toch mooi, wat hou ik veel van haar. Ik zou er de hele nacht wel naast kunnen blijven zitten, gewoon kijken naar hoe ze slaapt.
Ik hou het ook niet droog bij menig programma. Als ik tenminste alleen ben want me zo laten gaan als lief naar me zit te kijken doe ik natuurlijk niet, laat staan iemand anders. Even aan wat anders denken als het te mooi, te lief, te vertederend, te zielig, te verdrietig of te noem maar op wordt. Moet ineens wat drinken halen, een vraag stellen (die overigens nergens op slaat, maar kon zo gauw niks anders bedenken) of mijn aandacht wordt zomaar ineens afgeleid naar wat totaal oninteressants. Soms moet ik ineens nodig even naar de toilet, niet om wat er normaal op het toilet gedaan wordt maar even mijn ogen drogen en de schade bekijken voor ik me weer vertoon.
Zo ook bij een veel te mooi liedje, over het algemeen veel te mooie muziek want ik heb de gave niet meegekregen automatisch naar de tekst te luisteren, ze kunnen mij part alles zingen, ik word er verdrietig van. Lastig want kan natuurlijk niet op mijn werk aankomen met een betraand gezicht en rood, gezwollen ogen, wat zou mijn smoes dan moeten zijn? Ja een boek lezen is inmiddels ook wat lastiger geworden…
Maar goed, het moeder zijn en worden heeft een hoop met me gedaan en nog steeds. Mijn emoties nemen geheel een loopje met me, ik lijk ze af en toe niet meer volledig in de hand te hebben. Hoe komen al die andere moeders zo sterk of is dat uiterlijke schijn, zoals ook ik de schijn op houd? En dan heb ik het hier alleen nog maar over emotioneel….
Tidak ada komentar:
Posting Komentar