Alsof ze elkaar dagelijks zien….
De liefde van mijn kleine meid is enorm. Zeker voor andere kinderen. Alle andere kinderen zijn leuk maar sommige net wat leuker dan andere. Alle kinderen krijgen van mijn prinses een dikke knuffel of een kus als ze de toelaten maar niet alle andere kinderen willen dat. De leukste zijn die kinderen die dat wel willen. Meestal de iets oudere kinderen. Kindjes die al lekker kunnen ravotten, spelen en die vooral niet meer over zich heen laten lopen. Want in dat laatste geval ontpopt die kleine van mij zich tot een klein bazig draakje. Alles is van mij. Die fase zitten we nu. Hele normale fase lijkt me voor mijn dreumes maar tegen de wat oudere kindjes biedt ze daarmee geen weerstand. En dus is het dan gezelliger.
De hele kleine kindjes zijn dan ook weer erg leuk. Die kindjes die je speelgoed nog niet afpakken, nog niet praten, nog niet lopen die dus eigenlijk nog helemaal niet in de weg zitten maar gewoon weg lijken op een uit de kluiten gewassen levende pop. Ja die zijn ook leuk, ook die worden overstelpt met kusjes en knuffels. En het liefst de hele kamer door gesleept maar huilende kleine kindjes zijn dan weer een beetje eng…
Tidak ada komentar:
Posting Komentar