3x8

Goed, ik weet dat ik zo hier en daar uitgelachen word maar ik loop nog steeds. Inmiddels mijn schamele 5-6-7 minuten uitgebreid naar 3 x 8. Vermoeiend en de drempel blijft hoog om te gaan, zo ver ben ik dan ook nog weer niet. Maar omdat inmiddels een aantal mensen van mijn actie afweten kan ik me nu niet meer laten kennen. Lees, ik kan niet meer terug. Kan moeilijk toegeven dat ik na drie keer lopen de handdoek in de ring heb gegooid en ben gestopt. Waarschijnlijk trek ik bij deze mededeling weer een lach op ieders gezicht want wat is nou 3x 8 minuten. Simpel toch, klein rondje, in de zon, waar hebben we het over. Nou, mij kost het moeite. De laatste minuten kijk ik elke paar seconden op mijn stopwatch om te checken of ik er niet al ben, of mijn doel is bereikt. Maar zoals bekend gaan de laatste seconden tergend langzaam. Toch ben ik stiekem een beetje trots. Ik loop namelijk nog steeds, breidt langzaam de minuutjes en meters wat verder uit en hijg toch elke keer weer ietsje minder. Van spierpijn heb ik inmiddels al lang geen last meer, dat heb ik dan maar mooi weer bereikt. Op naar de 5. Vijf kilometer en het nieuwe wedstrijd seizoen, want dat staat inmiddels voor de deur. Oh, en een bruin kleurtje natuurlijk!