Stop knop

Een stop knop, noemde mijn collega het. Een andere collega is van het soort wat nooit uit kan. Het volume dan. Gek wordt je er af en toe van. Wel gezellig zo nu en dan maar soms een beetje te veel, een beetje irritant misschien ook wel. Heeft ze zelf niet door, helaas. Nou waarschijnlijk weet ze het wel maar interesseert het haar niet. Dus kwam mijn collega met de stop knop. Of ze die had en of ze hem even wilde aanwijzen. Meteen maar uitzetten dan ook. Not amused was ze.

Zo’n stop knop heb ik ook nodig. Niet voor mijn volume maar voor mijn hoofd. Even uit. En aan dan weer als ik dat wil. ’s Ochtends aan en ’s avonds uit, daar komt het dan op neer. Dat zou perfect zijn. Gewoon slapen als dat de bedoeling is en niet slapen als dat niet de bedoeling is. Ideaal. Wat zo gaat het nu dus niet.

De hele dag zou ik kunnen slapen, denk ik, want probeer het eigenlijk nooit. Geen tijd, te druk en meestal ook geen zin. Mijn vrije uurtjes waarin mij prinses slaapt zijn me te veel waard. Me time, voor de was, de strijk, de zuig, de noem maar op. Maar zodra het officieel tijd is om te slapen lukt dat niet. Niet een beetje niet of heel even niet, maar de laatste tijd een groot deel van de nacht niet.

1 op de 4 vrouwen maakt af en toe stiekem haar vent wakker omdat ze zich er aan irriteert dat hij eerder slaapt dan zij, hoorde ik vanmiddag op de radio. Doe ik nooit natuurlijk. Oke, misschien af en toe. Maar mijn vent slaapt dan ook als hij zijn kussen raakt. En als hij slaapt, kan ik niet slapen. Mannen doen er zo’n 10 minuten gemiddeld over, en vrouwen een uur, voordat ze in slaap vallen. Hmm… dan zijn er dus ook mannen die er een uur over doen, zie de zin hierboven, anders klopt het gemiddelde niet. Dat mijn vent eerder slaapt dan ik en mijn stop knop niet op gezette tijden uit kan, draagt niet bij aan mijn vitaliteit. Mijn energie is ‘low’. De batterij is leeg, ook de batterij van mijn humeur.

Op zoek naar mijn stop knop. Iemand een idee?