Ik hou wel van een beetje spanning. Ga zulke uitjes zeker niet uit de weg. Sta graag vooraan mee te doen. Bij het afspreken dan. Dan voel ik me de held. Heel wat anders toen we onderweg waren en het hele avontuur werkelijkheid zou worden. Daar stond ik dan met mijn grote mond. Laat maar eens zien wat je allemaal in huis hebt.
De minuten tikten voorbij. Best snel eigenlijk. Sneller dan moest want ineens mochten we naar beneden. Waar ik instructie van een ‘live’ trainer had verwacht konden we zelf kijken naar een tv. Tenminste dat was de bedoeling. Uitleg verplicht maar geheel vrijblijvend. En terwijl ik eigenlijk gretig de uitleg in me op wilde nemen wilde ik ook vooral niet onder doen aan het stoere (zenuwachtige) gekakel van de ‘heren’ op dat moment. Uitleg gemist en hup de baan op. Nog meer ‘heren’ om me heen. De zenuwen gierden door mijn lijf en ineens was het gaan. Gas erop en racen maar. Heerlijk maar ietwat angstaanjagend de eerste rondes. Tegenvallende eindtijden. Helaas. Ik was op een na laatste geëindigd. Op een na laatste omdat de laatste geen ronde tijden had. Wat vervelend J. Geheid sneller dan ik, dat weet ik wel zeker aangezien iedereen me toch minstens een keer ingehaald moet hebben.
Tweede ronde. Ik zou ze eens even wat laten zien. Nog steeds adrenaline maar geen angst meer. Helaas was er geen doorkomen aan. Zelfs voor mij niet. De baan te vol waardoor opstopping na opstopping. Had ik daar voor mijn best gedaan, mijn ronde tijden nog slechter dan de eerste keer, zonder angst.
Derde ronde. Ik zocht de beste kart, dacht ik. Reed volledig alleen, bijna de hele ronde. Werd af en toe zo hier en daar ingehaald en zette dan volledig stoer de achtervolging in. Begreep steeds minder waarom iedereen de bocht doorkwam terwijl mij dat niet lukte zonder uit te zwiepen met mijn kont en daarna weer volledig vanuit nul te moeten optrekken maar… Ik keek, leerde, scheurde, botste en… 1,5 seconde sneller dan mijn snelste ronde tijd! Weer laatste maar wel stoer!
Tidak ada komentar:
Posting Komentar