Vriendinnen dag

Jaaaa, een dagje uit met vriendinnetjes. Lunchen, kletsen, lachen, nog meer kletsen en nog meer lachen. Veel foto’s maken want één van ons gaat weg. Voor een tijdje, studeren, haar leven een andere wending geven, nieuwe carrière opbouwen en dan weer terug komen. Of misschien niet, daar is ze nog niet uit. Niet gewoon studeren in Nederland zodat we nog eens kunnen langs wippen om nog eens bij te kletsen en te lachen maar ver weg. Niet onmogelijk ver weg, het is allemaal wel te overzien maar daarvoor moeten we wel een vakantie boeken. En een vliegtuig of een boot, want zover weg is het dan weer wel.

Om die foto’s te maken hebben we ons lichtelijk voor gek gezet. In mijn woonplaats, op het terras waar ik wekelijks kom, in de winkels waar ik regelmatig shop en waar ook nog een aantal mensen mij zien als de vrouw van de meester. Tja, zo voelde het, we stonden een beetje voor gek maar we hebben gelachen. Ik was me heus wel bewust van de tieners die zogenaamd stoer maar meer geïrriteerd onze kant op keken, want hey, we zijn allemaal bijna dertig, gedraag je. Oud in hun ogen waarschijnlijk, uit de bloei van ons leven. Dat wij vinden dat we middenin de bloei van ons leven staan maakt het voor hun nog meer hilarisch. Maar dat is dan misschien het voordeel van oud zijn, we trekken ons er niks meer van aan. Laat die tieners maar passeren. Maar niet te gek moet het worden. Tenminste, niet openbaar. Toch ietsje te gênant voor mij. Ik wil niet achterom kijken en me afvragen of het oude stel achter ons bijna stikt in hun glas wijn van onze verhalen naar elkaar, voor elkaar bedoeld en niet voor de rest van het terras.
Maar gelachen hebben we wel, en lachen is gezond.
Mop, ik ga je missen. Het word weer een jaartje wat saaier zonder jou J! Gelukkig hebben we de moderne media, zijn we in een wip weer dicht bij elkaar. Lekker kletsen en lachen maar dan met elk ons kopje thee achter de laptop, allebei in een ander land. Maar kom wel terug na dat jaar want live kletsen en lachen is leuker. Tot dan, have fun!


Tidak ada komentar:

Posting Komentar