Oke, even een momentje paniek in mijn hoofd. Ineens bekruipt mij het onbestemde gevoel van wat het voor ons zou betekenen als ik (tijdelijk) niet zou werken. Dat ‘tijdelijk’ maakt een hoop verschil want tijdelijk zouden we met wat gespaarde centjes nog wel voort kunnen. Maar als tijdelijk wat langer gaat duren wat dan? En willen we de spaarcentjes daarvoor dan wel gebruiken? We kunnen namelijk net als iedereen wel leukere dingen bedenken dan elke maand je eigen salaris van je spaarcentjes betalen. Ooit gaan spaarcentjes natuurlijk ook gewoon op. En dat zou even jammer zijn…
Even er vanuit gaan dat we dat dus niet gaan doen. Hoe komen we dan rond? Bij deze neem ik me voor me meer in ons uitgaven patroon te verdiepen want dat ik er te weinig zicht op heb is één van de redenen dat ik eens een chaos in mijn hoofd creëer. Ook doordat ik bijna maandelijks van lief de vraag krijg of ik ook nog wat wil bijstorten op onze gezamenlijke rekening, HELP? Hoe moet dat nu als er straks een volledig salaris (tijdelijk) wegvalt. Oh ja, en een kind extra erbij…
In uitgeven zijn wij altijd goed geweest, nog steeds trouwens. In minderen met uitgeven proberen we de laatste tijd wat meer ons best te doen maar het lukt nog niet helemaal. Ik koop niet meer elke maand alle tijdschriften die te krijgen zijn (betekend één bij elke week boodschappen die we doen, is namelijk nog steeds een erg grote verslaving, maar verslaving is er om onder controle te houden), bespaart al iets, jammer voor alle vriendinnen die wel bespaarden door regelmatig een stapel van mij aan te nemen, tja wat moet je er eigenlijk mee?. Ik probeer vaker boodschappen te halen bij de super om de hoek, lopend, en dan vooral lange termijn boodschappen, al is dat lopend dan weer niet zo handig. Hier gaan we nog vaak de mist in, we gaan namelijk veel liever MET DE AUTO naar de super verder weg die over het algemeen duurdere producten verkoopt, veeeel meer aanbod heeft dus veeeel meer verleiding en we maken dan ook nog eens nooit een lijstje, soms een halve met dingen die we echt niet mogen vergeten. Ook willen we graag biologisch en verantwoord en ergens rijmt biologisch en besparen dan weer niet helemaal met elkaar. Tenminste, wij zijn daar nog niet helemaal uit.
Er zijn natuurlijk nog tal van andere dingen waar wij op besparen, maar dat is voor ons gewoon, dat deden we al, mag dus eigenlijk geen besparen heten. Zo zullen er ook nog heel veel dingen zijn waar we makkelijk nog veel meer op kunnen bezuinigen maar de grote vraag waar het waarschijnlijk vooral om gaat is waar we op willen bezuinigen. Met een salaris minder zullen we natuurlijk (tijdelijk) onze leefgewoontes een beetje moeten aanpassen. Kunnen wij dat en vooral willen we dat??? Want zijn wij stiekem ook niet een beetje verwend en gewend aan ons luxe bestaan??? Oh nee, nog meer paniek….
Tidak ada komentar:
Posting Komentar