En wat nu weer? Vermoeiende lange dag werken achter de rug, veel te laat ga ik op weg naar huis maar dan… de auto doet raar, klinkt raar en voelt anders dan normaal. In het voorbij gaan kijkt een vrouw mij na… Toch maar weer even parkeren voor een inspectie voor ik de snelweg oprijd. En ja hoor. Band plat, bah! Niet de achterband die regelmatig leegloopt en door lief zorgvuldig bijgepompt wordt maar de voorband deze keer. Nog meer bah! Oké, lichte paniek overvalt me, wat ga ik doen. Papa bellen natuurlijk want lief op het sportveld.
Goed, dit gaat me lukken. Naar huis gaan met de trein was mijn eerste idee maar eigenlijk geen optie want zo zit ik morgen met dit zelfde probleem en is niet handig want heb dan een peuter achter me aan hobbelen. Ga ik iemand laten komen om mijn band te verwisselen? Nee, we verzinnen wel wat anders.
Zo simpel als het is en ik, vrouw met ballen, gaat dit netjes oplossen. Een band wisselen kan zo moeilijk niet zijn. Auto optillen, band losdraaien, nieuwe band erop en weer vast draaien en auto weer omlaag. Appeltje eitje, zo gefikst, zo klaar.
Maar zo ging het dus niet want vrouw met ballen ben ik natuurlijk wel maar ga niet rijden met een zelf in elkaar geknutselde auto. Andere oplossing dus. En die vond ik snel, een mannelijke collega bokst het even voorelkaar. Zo simpel als ik het hierboven beschreef, zo is het dus ook. Volgende keer gaat het zo dus wel, dit moet ik makkelijk kunnen want...
Vrouw met ballen zoals ik al zei!
Tidak ada komentar:
Posting Komentar