En ja hoor, ze pakt ons weer eens in, heel dik ook en we kunnen er alleen maar bij staan en er naar kijken. We hebben van begin af aan een redelijk strak avond ritueel gehad, redelijk strak is misschien nog wat lichtjes uitgedrukt maar nood breekt wet, een feestje af en toe moet wel kunnen. Op de ‘normale’ dagen kunnen we de timer er bijna op gelijk zetten…
Na haar tweede slaapje, ja dat doet ze nog en je hoort mama er ook zeker niet over klagen, waarbij ze meestal rond 17.30 uur uit zich zelf wakker wordt en anders door ons wordt wakker gemaakt, mag ze heel even naar Bumba en kabouter Plop kijken tot we gaan eten. Altijd één van dezelfde afleveringen, door papa opgenomen, ze is gek op de herhaling. De filmpjes die wij langzaam uitspugen lijken voor haar steeds grappiger te worden, wij kunnen ze dromen en zij waarschijnlijk ook. Bij voorbaat begint ze te lachen, te juichen, gaan de armpjes de lucht in of begint ze te zwaaien als het einde nadert terwijl ze naar ons kijkt of wij eigenlijk ook wel zwaaien want dat is toch echt wel de bedoeling. Na het eten helpen met het afruimen van de tafel, het dragen van de legen pannen is voor haar een feest ook al zijn dit maar een paar pasjes. Het liefste ruimt ze ook de vaatwasser weer uit voordat wij hem hebben kunnen draaien maar we proberen dit terug te brengen tot alleen het ‘zelluf’ dicht doen van de klep, ook fantastisch natuurlijk. Daarna was het altijd in bad doen, papa mama vechten wie er aan de beurt is, maar eerst zelf de trap op lopen.
‘Moet je douchen of in bad’ is een toverzin, ze laat spontaan alles uit haar handen vallen en rent naar de deur, onze waterrat. Na het douchen lekker droog föhnen, die houden we er voorlopig nog wel even in, genieten voor haar, pyjamaatje aan, beneden nog even flesje drinken, tandjes poetsen, tandenborstel afeten en naar bed. Het ritueeltje werkt fantastisch, naar bed toe en we horen geen kick meer de hele avond, meestal ook niet meer de nacht, slapen is nog steeds haar hobby.
Maar nu dus… we probeerden haar ritueeltje wat in te korten, wat eerder naar bed want prinses wordt vroeg wakker als mama werkt en is dan moe. Door dat zelfde werk is de avond krap. We besloten niet elke avond meer te douchen of in bad, niet nodig ook zolang ze die dag niet de smeerkaas door haar haren heeft gewreven. Prinses is het er niet mee eens, na het eten komt ze ons gewoon halen. Wij ploffen op de bank en zij steekt eerst een handje uit naar mama en vervolgens naar papa om ons mee te trekken naar de deur…. Die kleine donder van zestien maanden, hier bieden wij (nog) geen weerstand tegen… Douchen of in bad zal ze.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar