‘Maai, mijn dochter kan op de wc poepen…’ Dit was het berichtje wat ik vanmiddag ontving. Plassen ging al een tijdje en daar was ik natuurlijk ook al van op de hoogte, maar nu dus ook poepen. Grappig waar je elkaar al van op de hoogte stelt, dit kan je je werkelijk niet voorstellen als je nog geen kinderen hebt. We zijn gewoon trots!
In de namiddag gaan we langs. Nee, niet perse om te kijken hoe het met het poepen gaat, gewoon een spontane actie, bijkletsen, thee en de kids vermaken zich met elkaar. Maar dan doet de gelegenheid zich ineens voor. De dochter moet poepen. En mijn dochter moet mee. Kijken. Nou was ze dat al enigszins gewend, bij ons thuis gaat ze namelijk altijd mee, waar laat je dat kind anders. Sterker nog, als het bezoek aankondigt te moeten plassen en dochterlief mag niet kijken ontaard dat in een waar tranendal, oeps. Beetje vreemde gang van zaken hier bij ons misschien.
Maar dit was speciaal. Een feest werd er gehouden in de kleine ruimte. Mijn kleine meid werd tot in detail uitgelegd wat er gebeurde, ze inspecteerde de toilet met daarin de verse plas uitgebreid, scheurde de toiletrol in kleine stukjes en werd na enige tijd weer terug naar de huiskamer gedirigeerd waar na zo’n tien minuten het feest weer van voren af aan begon. Ja, de poep kwam niet, de meiden hadden het veeeel te druk met kletsen.
En dan naar huis. De mama’s konden maar moeilijk afscheid nemen en ondertussen werd er…. Jawel gepoept! Weer terug naar binnen, de mijne moest kijken! We overwogen heel even die van ons een poosje daar te laten… krijgen we haar vast en zeker helemaal zindelijk terug J.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar