Ochtendje consultatie bureau (consternatie bureau volgens lief!) is voor mij geen gezellig uitje al begon ik er met mijn prinses al een beetje aan te wennen. Het was allemaal zo erg niet, waar maakte ik me in het begin zo druk om. De onzekere buien als ik daar weer eens was geweest waren zo goed als verdwenen, niet zo gek ook, die grote meid van mij wond iedereen om haar kleine vingertjes, ja ook de arts. Oh, oh, oh, wat is ze leuk, wat is ze vlot, wat is ze pienter en wat gaat het allemaal snel, nee, geen vragen en we konden weer gaan.
Maar… we beginnen weer van voor af aan en jawel, het consultatie bureau is wel vervelend. Zit ik dan met mijn kleine (en grote) mannetje en mijn grote meid. Nog niks aan de hand tot we het kamertje van de arts binnen lopen. Hij groeit de groeicurve uit, ohwjee!!! Ja, hij krijgt borstvoeding, en nee, nog niet in een strak ritme maar dat zeg ik niet. Ik klets er om heen. Ja hoor, ongeveer 3 uur zit er tussen…. Over hoe het werkelijk gaat houd ik wijselijk mijn mond. Ongeveer 7 voedingen….Uhm…. Mijn irritatie groeit weer. Met mama gaat het ook goed? Ja hoor, met mama gaat het geweldig. Heeft hij een voorkeurshouding? Nee heeft hij niet. Is hij tevreden? Hmm, hartruisje… we worden doorgestuurd. Over hoe en wat legt ze ons niks uit, nu de beurt aan Lief om wat onzeker te worden. Hij kijkt toch wel veel naar rechts… nee hoor, hij heeft geen voorkeurshouding, hij kijkt naar het licht… Aaaargh…. We kunnen gaan.
Mama boos! Hangt er een groot borstvoedingscertificaat op de deur, weten ze werkelijk niet hoe het zit, dat mag toch niet? Snel thuis het gewicht in de borstvoedingscurve…. Mama weer gerustgesteld, hij zit netjes binnen de lijntjes, waar maak ik me ook druk om, de natuur regelt het allemaal wel!
En wat betreft dat ruisje…. Ik probeer Lief gerust te stellen, we maken een afspraak…. Wordt vervolgd!
Tidak ada komentar:
Posting Komentar