Kleine jongetjes worden groot. Het kleinste jongetje ligt in mijn armen en het grootste jongetje is langs de deuren om zijn vriendjes te halen. ‘Komen jullie buiten spelen???’ Dit grootste jongetje is natuurlijk mijn Lief, jep. En langs de deuren duurde even want daar zijn de jongetjes natuurlijk wel een beetje te oud voor. Nee, dit ging via de sociale media. Berichtjes heen en weer over facebook maar de afspraak bleef ondanks ieders enthousiasme een beetje vaag. Niks niet gewoon een ja dat doen we en een tijd. Er zat dus echt niks anders meer op…. Eén jongetje moest het voortouw gaan nemen en zo stapte mijn Lief vanavond met de bal onder zijn arm de deur uit. Tja, die grote jongetjes blijven in hun hart toch altijd wel een beetje klein!
Tidak ada komentar:
Posting Komentar