En omdat we dan toch bezig zijn, ook maar even kijken voor een nieuwe autostoel. Niet dat deze niet meer past, tenminste dat vinden wij. Haar benen bungelden al een tijdje over de rand maar iemand vertelde ons ooit dat ze beter zo lang mogelijk in de maxicosi kunnen blijven zitten. Voor hun (nog ietwat instabiele)nekje. Mochten we een ongeluk krijgen, daar gaat het dan om. Krijgen we niet! Goed, die stoel is er dus ook maar gekomen. En zie haar nou zitten. Trots. Ons madammeke. Haar wereld is weer een stukje groter.
Geen baby dus meer maar een peuter. Bij peuter hoort ook een ‘peuter proof’ huis. Hebben we niet. Tenminste, we zijn er af en toe mee bezig maar blijven zo hier en daar wat steken. Liepen we net langs de traphekjes. Check! Stopcontacten en kastdeurtjes vingertjes veilig kunnen we dan weer niet afvinken en dan vergeten we vast ook nog het een en ander. Want op mijn knieĆ«n door het huis zie ik mezelf nog niet echt doen. Zo hebben we hier en daar ook nog wat prullaria staan. Van mij, ik geef het toe maar kon er nog niet eerder afscheid van nemen. Planten zijn ook geliefd. Zo daagt onze ‘nieuwe peuter’ ons de hele dag uit en blijven wij bezig.
Leuk hoor, die nieuwe ‘peuter’ periode maar toch ook wel een beetje verdrietig op de ineens afgesloten ‘baby’ periode.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar