Verbazing alom

Vandaag weer kraambezoek. Zoals zo vaak deze periode. Er is namelijk al zo’n twee jaar een ware babyboom rondom ons. Aanstekelijk lijkt het. Wil de een, dan ineens de ander ook. Overal dikke buiken en klein spul in onze vrienden groep, sommige zijn zelfs al aan de tweede lichting. Wat lijkt het allemaal nog kort geleden en jemig wat is die van ons al groot.

En nu loopt ze ook nog eens helemaal echt, en los enzo. Ineens. Nou niet helemaal ineens natuurlijk. Het ging stapje voor stapje. Eerst aan de hand, dan zelf staan zonder steun want beide handen nodig, te druk met spelen natuurlijk, en vervolgens een paar stapjes los. Drie, daar begon het mee. Maar nu dus ineens zo goed als helemaal. Elf maanden dus die kleine opdonder van ons.

Wat staat ons nog te wachten???