Bolle buikjes

En ineens behoor ik weer in de wereld van de bolle buikjes. Een vreemde wereld af en toe. Een wereld waar ik af en toe erg aan moet wennen. De wereld waarin je veelvuldig wordt aangesproken, door bekenden maar ook door onbekenden die het allemaal zo ontzettend leuk, fantastisch en geweldig voor je vinden.

Nu zitten we wel tegen de winter dus is nog niet alles voor iedereen zichtbaar. Niet op straat tenminste, dan zit mijn bolle buik nog heerlijk warm en redelijk onzichtbaar voor diegenen die het allemaal nog niet weten, verborgen. Het zelfde geldt op mijn werk. Mijn werkkleding verhuld nog weinig al gaat dat niet lang meer duren. Was dat de vorige keer wel anders, toen leek mijn buik rond deze periode wel publiek bezit. Zomer, warm dus niet te veel lagen kleding dus alles verhullend. Gevraagd en ongevraagd werd er aan mijn buik gezeten. Zo’n bolle buik trekt blijkbaar de aandacht.

Dit is nu alleen binnenshuis of daar waar ik in ieder geval mijn winterjas aan de kapstok laat. Een bolle buik is reden tot aanspreken. Altijd een onderwerp bij de hand. Maar ook reden tot bezorgdheid, over bezorgdheid zelfs af en toe. Sport je nog, geen last van je rug, hoe doe je dat allemaal? Moet je op deze stoel zitten vraagt een oudere dame? Is de vloer niet te koud? Moet je niet even liggen, eet je wel genoeg? En ook nog een kleine thuis? Vijftien maanden pas, is dat niet veel te snel?

Lief bedoeld hoor, iedereen maar ik kan er zo weinig mee. Ja ik sport nog, tenminste op het moment dat de vraag werd gesteld, want heb inmiddels zelf wel door dat de sport die ik beoefende niet meer helemaal geschikt is voor een dikke buik als deze. Niet in combinatie met de vijftien maanden oude peuter die er thuis rond loopt, een zware baan, het huishouden en wat er over is van mijn sociale leven. Bij deze gestopt dus, helaas. En ja, misschien wat snel, wat dicht op elkaar deze twee, maar hoe leuk is dat? En wat is snel? Het kan allemaal nog veel sneller. Zwaar ook wel ja maar dat is even niet anders. Kan moeilijk mijn peuter even aan de kant zetten. Oh en die stoel… Mevrouw blijf lekker zitten hoor. Ik ben niet ziek, ik ben zwanger!