Jaaa weekend! Dat ik daar aan toe was mag duidelijk zijn. Het ging nog best goed hoor op mijn werk maar betrapte me er op dat ik rare dingen ging zeggen, vergat wat ik ook al weer aan het doen was en langzamerhand nog emotioneler en lomper werd dan ik al was, lang leve alle hormonen en blauwe plekken.
Eindelijk weekend dus, weer een paar dagen thuis met eerst lief en prinses en daarna nog wat dagen voor mij en prinses alleen. Kan niet beter. Maar helaas… Mama is moe en saggerijnig geworden, hoe kan dat nou?, en van een gezellig (begin van het) weekend is in ieder geval geen spraken. Nee, ik wil niks, nee, ik wil ook niet praten over wat me dwars zit, of eigenlijk ik wil het wel maar niet hardop. Het wordt tijd dat je nu maar eens gedachten leert lezen of gewoon eens snapt wat ik bedoel zonder dat ik alles moet uitleggen.
Vriendin heeft wat anders gepland dus kan niet, helaas voor mij, ik had echt behoefte er even tussen uit te gaan. Even lachen, dat kan met deze vriendin zo goed! Oh en relativeren en praten met haar. Gewoon even wat ideetjes op doen… Zij kunnen het namelijk wel, gewoon praten als iedereen en daarbij niet van elkaar verwachten dat woordeloos gedrag zomaar wordt begrepen. Hutje op de hei dan maar.
Maar goed, een andere invulling hadden we heus wel, de babykamer staat klaar om te worden aangepakt, er moet een nieuwe (niet helemaal nieuwe natuurlijk) auto komen voor half februari en een droger voordat de nieuwe spruit tevoorschijn komt, pap is jarig dus er moet een cadeau worden aangesleept, zoals gewoonlijk ligt er een huishouden te wachten en dan zal ik heus vandaag nog wel een hele hoop dingen tegenkomen die allemaal ook nog moeten. MAAR IK HEB GEEN ZIN!!!!!!
Tidak ada komentar:
Posting Komentar