Op stap

En ja hoor, de dag is aangebroken dat we, mijn lief en ik, wat met zijn tweeën gaan doen. De eerste keer sinds mijn prinses er is en nog net op tijd voor de kleine prins van zich zal laten horen. De eerste keer dus, word hier een beetje om uitgelachen door mijn collega’s. ‘Nee hoor, dat doen wij regelmatig. Zodra het uitje voorbij is plannen we een nieuwe datum’, schreeuwde de een. ‘Wij laten gewoon een meisje van vijftien oppassen’, schreeuwde de ander. ‘Regelmatig wat samen doen met je lief en daarvoor je kroost naar de oppas is alleen maar goed voor je relatie, je kids zullen er niks aan hebben als papa en mama straks uit elkaar zijn’, zo werd vervolgd. Daar zit ergens wel wat in natuurlijk maar lijkt me ook wel een beetje kort door de bocht. Dat deze papa en mama niet elke week wat samen met z’n tweetjes doen betekend toch niet automatisch dat we een minder goede relatie hebben? Sterker nog, we genieten juist enorm om lekker als jong gezinnetje leuke dingen te ondernemen MET prinses. We zien elkaar wel zitten in onze nieuwe rol als papa en mama, daar hebben we eigenlijk ook heel bewust voor gekozen. En samen met zijn tweetjes zijn we nog altijd bijna elke avond als de kleine prinses haar oogjes heeft gesloten. Wij komen niks tekort.

Maar we gaan zien hoe het bevalt. Vanavond maken we het mee, op stap als man en vrouw en eventjes niet als vader en moeder. Benieuwd waar we het over zullen gaan hebben… Wordt vervolgt.