Dagelijkse beslommeringen, zomaar een middagje lunchen op het terras met lief en prinses. En niet te vergeten, de dikke buik natuurlijk. Kleurtje op doen in het zonnetje, poeh het wordt al best heet zo uit de wind, mijn bruine kleurtje wordt zelfs al een beetje overschaduwt door wat rood zo hier en daar. Gaat hard deze zomer, wat wil je nu met dreumes die zich het liefste buitenshuis begeeft, en geef haar eens ongelijk. We wanen ons heel eventjes in Barcelona… Prinses vindt het heerlijk en vermaakt zich volop.
Check up bij de verloskundige, we belanden in een gesprek over middelen om de bevalling op te wekken zonder medische ingrepen. Accupunctuur, of ik daarvoor open sta. Ik sta overal voor open. Het meeste heb ik de vorige keer al geprobeerd, zonder resultaat, mijn prinses liet op zich wachten tot precies de laatste dag van de 42ste week. De dreiging van inleiden stond al klaar… Mijn lijf stond nog niet eerder open. Wandelingetje door de stad, nog wat gefreubel aangeschaft en weer naar huis. Boekje lezen in de tuin, toch maar begonnen en wat is het weer spannend, wat geknoei in de toekomstige babykamer wegwerken en dan vind ik het wel weer genoeg. Wat heb ik toch een zwaar leven….
Tidak ada komentar:
Posting Komentar